Dagoeneko pasa dira bi urte , Galdakaoko “bunker”ean izan genuen afari/bilera batean Zirikteroak sarea martxan jartzea erabaki genuenetik. Pasa den asteburuan elkartu ginen berriro, aspaldiko partez, eta bertan sarea biziberritzeko ahalegina egin behar genuela aho batez onartu genuen.
Esan bezala, duela bi urte Javiren txokoan ikastola desberdinetako dinamizatzaile taldetxo bat elkartu ginen esperientziak eta ezagutza trukatu, gure gauzatxotaz hitz egin eta bestelako ideiei buelta batzuk emateko. Esango nuke horrelako bileratxo bat egiteko arrazoi nagusiena elkarrengandik ikasteko beharra izan zela. Hantxe, ia gehiegi pentsatu gabe, sortu zen modu presentzialean egiten ari ginen hura, ingurune birtualera eramateko beharra. Eta horrelaxe erabaki genuen Zirikteroak izeneko irakasle euskaldunon sare-soziala martxan ipintzea.
Datorren asteartean egingo ditu bi urte ekimen berri hari hasiera eman genionetik eta bitarte horretan gauza ugari gertatu dira bere inguruan. Hasiera bizia izan zuen sareak, partaidetza zabala eta aktiboa. Baina denborarekin, horrelako sare askorekin gertatzen den moduan, sareko jarduna moteltzen joan zen. Aurrez-aurreko ekimenek dinamika aktiboa izan dezaten, banbalinetan etengabe lanean aritzen den talde eragile baten beharra izaten duten bezala, Zirikteroak bezalako komunitateak bizirik mantentzeko dinamizazio eta zirikatzaile lanaren ardura hartuko duen norbait behar du. Paratideen arteko komunikazioa bizirik mantendu, “lurker”-ak partaide aktiboak bilakatu daitezen eragin, parte-hartzen dutenei jaramon egin egindako ekarpenengandik animatuz eta beharrezkoa denean erantzunak bueltatuz,…. dira komuntateko hauetan bultzatu behar diren ekintzak eta horretarako ezinbestekoa izaten da sareko jarduna gertutik jarraitzen duen/duten norbait/norbaitzuk izendatzea. Gure kasuan, ez genuen gehiegi hitz egin honi buruz; bolada batean saiatu nintzen ni neu lan hori burutzeaz baina onartu beharra daukat ez nintzela gai denera heltzeko., Poliki-poliki, sareko jardunak beherantz egiten zuen heinean, ni ere pistoia jaisten joan nintzen eta azkeneko hilabeteetan sareko jarduna nahiko sinbolikoa izatera heldu zen.
Horretan, 2010eko apirilean, Ning-ek ezusteko galanta eman zuen, bere sare guztiak dohainekoak izateari utziko ziotela jakinarazi zuenean. Ordurako Ning sareen erabilera oso hedatua zegoen irakaskuntza munduan eta denboralditxo batean oraindik, eskola komunitateentzako dohainekoa izaten jarraituko zuela espero bazen ere, azkenean guztiok pasa behar izan genuen kaxatik. Batzuk, erabiltzaile kopuru handia zutenak nagusiki, ordaindu beharreko planak kontratatu zituzten. Sare txiki gehienekin ordea, zer gertatuko zen ez zegoen batera garbi. Sare txiki gehienak itxi egin ziren eta erdal komunitateko sare batzuk askok Grou.ps-era migratzea erabaki zuten.. Euskal komunitateari dagokionez ere piska bat denetatik gertatu zen; batzuk Zutagu-ra migratu zuten sare osoa, beste batzuk Ning-en geratu ziren kuota ordainduz eta, beste batzuk, sareak bere horretan utzi genituen.
- Alde batetik, nki neuk ez nuen orduan oso garbi ikusten zein izan zitekeen irtenbiderik egokiena; ez nuen garbi migrazio batekin hobera egingo genuen. Ning-ek berak ezin izan bazuen negozio eredua mantendu jatorrizko baldintzetan, ez nuen garbi ikusten antzeko beste zerbitzuek eredu horrekin aurrera egiteko aukera izango zutenik.
- Bestalde, kontutan izanik ordurako sareko jardunak behera nabarmen eginda zuela, ez nekien mereziko ote zuen migrazioaren lanari heltzea.
Gauzak horrela, inorekin htz egin gabe, sarearen ibilbidea amaitutzak ematea erabaki nuen. Eta hantxe egin nuen hanka-sartzerik potoloena, izan ere, sarea abian jartzea denon erabakia izan zen bezala, sarerarekin zer egingo genuen erabakitzea ere denon ardura izan behar zuen.
Aspaldi ez ginela biltzen eta, pasa den astebururan berriro elkartzekotan geratu ginen. kasu honetan kutxipanda Goierrin egin genuen. Bazkalostean sarearen kontua atera zen eta honen inguruan bakoitzak bere iritzia jarri zuen mahai gainean. Niretzat oso pozgarria izan zen egiaztatzea erabateko adostasuna zegoela sarerarekin jarraitzearen alde, horrek gure poltsikotik dirua jartzea suposatzen bazuen ere. Aho batez hartutako erabaki horrek garbi adierazten du zein den irakasle talde honen konpromiso maila sarearekiko.
Beraz, jatorri desberdinetako 113 irakaslez osatutako sare honek, berriro ekiten dio bideari erabat indarberriturik. Urtebeterako ordainketa egina daukagu. Benitok dioen moduan, “Ea hasierako sasoiko aktibitatea berreskuratzen duen”. Ni behintzat, erabat animatuta nago pasa den larunbatean bizitako esperientziaren ondoren.
