Thatquiz, norberaren aprendizaia eta memoria lantzeko sistema interesgarria

thatquiz

Matematika jorratzeko gune interesgarri bezain erabilerraza da Thatquiz. Izena eman ondoren irakasleak aukera izango du gelak eta frogak oso modu errazean sortzeko. Konpetentzietan oinarritutako hezkuntza eredu berrian, ariketen errepikapen soilean oinarritutako jarduera hauek ikasleguztiekin, modu orokorrean erabiltzea, lekuz kanpo dagoela iruditu arren, egia da zenbait ikasleekin errefortzu bezala, horrelako ariketak eskura izatea ondo etortzen dela. Zer iruditzen zaizue zuei?

Informazio gehiago: Zirikteroak

Edupunkiak al gara?

Edupunk hitza, aspaldi honetan etengabe aipatzen ari da irakaskuntzarekin zerikusia duten blog interesgarrienetan. Zalantzarik gabe, adin bat daukagunontzat, oso erakargarria egiten zaigu termino berri hori, baina zer dago horren atzean?

Edupunk terminoa oso berria da, izan ere, Jim Groom-ek maiatzaren 25ean erabili zuen estreinakoz. Bere idatzi horrek arrakasta handia izan zuen, baina Chronicle of Higher Education artikulua aipatu zutenean, oihartzun handiagoa lortu zuen eta jende gehiagorengana iritsi zen. Une horretatik aurrera, bi eztabaida lerro nagusitzen ari dira: batetik, etiketaren beraren egokitasunaren inguruan sortutakoa eta etiketaren atzean dauden aspektu politiko eta sozialen ingurukoa, bestetik. Zalantzarik gabe, azken hori da interesgarriena.

Zehatzagoak izateko, Groomek termino hori erabili zuen enpresa batzuek egiten duten web 2.0ko aplikazioen erabilpenaren aurka. Enpresa horiek, erabiltzaileok sortutako baliabide , ideiak eta ezagutza “paketeetan” bildu, litzentzipean jarri eta ikaragarrizko prezioan salgai jartzen dituzte. Bere kritika Blackboard etxearentzat zen, baina beste etxe askorentzat berdin-berdin izan zitekeen. Nolanahi ere, nik uste dut kritika horren atzean zerbait gehiago adierazten dela: formatu itxiek ez dute lekurik amesten dugun irakaskuntzan. Gora OER!!!

Tekonologia ez da neutroa eta enpresa horiek euren merkatu kuota edo boterea eskuratu nahi duten bezala, guk beste eztabaida edo hausnarketak sustatzeko erabil ditzakegu eta erabil beharko genituzke. Eta hortxe dago kakoa. Non kokatzen dugu gure burua? Zein da gure rola gizartearekiko? Etikaren ikuspegitik, zein izan behar du gure jokabidea? Onargarria da argitaletxe eta erakunde batzuek egiten dutena? Euren jokoa jarraitu behar al dugu?

Gai honen berri izan nuen lehen momentuan ez nuen uste horrenbeste hauts harrotuko zuenik, baina oso eztabaida interesgarriak sortzen ari dira eta ideia oso deigarriak irakurtzen ari naiz hortik zehar. Nik ez dakit edupunk edo edupop naizen, baina oso garbi daukat gertu sentitzen dudala hortik zehar esaten ari dena.

Etsaia gure artean?

Erantzuna: bai, zuek zarete etsaiak.

Gaur goziean Enpresa Digitalaren gunean albiste hori irakurri dudanean eta sarreran hau azpimarratuta ikustean,

EHIGEk —Euskal Eskola Publikoko Guraso Elkarteen Konfederazioak—, Euskaltel Fundazioak eta Eusko Jaurlaritzaren Hezkuntza, Unibertsitate eta Ikerketa Sailak “Familia, telebista eta Internet” izeneko CDa eta gida aurkeztu dute. Proiektu horren helburua da familien eta hezkuntza-komunitatearen inplikazioa lortzea Informazioaren eta Komunikazioaren Teknologien aurrean erabilera segurua eta kritikoa susta dezaten eta haurrak baloreetan hezi ditzaten.

berehala joan naiz albisteak aipatzen duen webgunera, oso gai interesgarria iruditu baitzait. Bertan sartu eta Gurasoentzako gida (271 Kb) aurkitu dut. Ia negargura jarri zait. Telebistari buruz bertan esaten denarekin ez naiz sartuko orain, baina Internet-en inguruan diotena nazkagarria iruditu zait. Betikoa, Internet munduko bekatu guztiekin lotzen dituzten topiko sorta, besterik ez. Hori bai, sarreran, aurpegia zuritzeko, honelako aipamen bat egiten dute:

Interneten alderdi positibo eta onuragarriak asko badira ere, baditu ezagutu beharreko zenbait arrisku ere.

Itzela!!! Horixe da gida horretan egiten den aipamen baikor bakarra.

Jarraian, etengabeko arriskuen zerrenda paregabea (EEBBetako Alderdi Republikanoaren eskuin muturrekoek edo Batikanoak berak inongo arazorik gabe sinatuko luketen manifestua):

  • Interneten dabiltzan adingabekoek haur-pornografiarekin, indarkeriarekin edo arrazakeriarekin lotutako irudiak eta testuak ikus ditzakete erraz asko.
  • Sexu- edo bortxa-material ezegokia erakusten da, eta gehienetan P2P sareetatik dator material hori, fitxategiak partekatzen dituzten erabiltzaileetatik.
  • …drogak erabiltzera, ekintza erasotzaileak gauzatzera edo erakunde sektarioetan sartzera bultzatu ditzakete.
  • Jabetza Intelektualaren Legeak babestutako P2P sareetatik fitxategiak deskargatzeko aukera izaten dute. Ondorioz, legez kontrako ekintza bat gauzatzen ariko lirateke.
  • Internetekiko mendekotasun-arazoak sor daitezke, eta horrek ondorio psikologikoak eta gizartean ez egokitzea eta bakartzea ekar dezake.
  • …“12 urteko neskatoa” dela dioena 40 urteko pederasta izan daiteke.
  • …asko piratak dira, eta, agertzen diren leihoetan (pop-up-ak), batez ere, pornografiako iragarkiak agertzen dira.

Laburtuta: INTERNET=PEDERASTA=PORNOGRAFIA=BIRUSAK=DELITUA

Jarraian, aholkuen txanda iristen da. Baina hori guztia irakurri eta gero, zein guraso ausartuko da bere seme-alabei Interneten ibiltzen uzten? Nork egin du gida hau? Zergatik ez dute Internet bi adar, isats eta sarde batekin irudikatzen? Opus Dei honen guztiaren atzean ez al da egongo?…

Nik oso garbi daukat aipaturiko arriskuak egon badaudela, baina zergatik ez da gauza bera esaten egunkariaz edo telebistaz? Atzo bertan, Israelgo kaleetan gertatutako hilketa bat ikusi ahal izan genuen albistegi guztietan eta ordu guztietan. Hori ez al da arriskutsua?

Zergatik lotzen da erabilera kritikoa arriskuekin? Eta kritikotasun hori ohiko hedabideetako informatiboetan ematen den informazioarekin lotzen hasiko bagina? Eta testu liburu batzuetan agertzen diren hainbat astakeriekin?

Euskaltelen eskua ere agerian gelditzen da P2P sareen kontra esaten dituzten gezurrekin. Espainiako Jabetza Intelektualaren Legeak zehazten duenez, “kontsumitzaileak copyright lizentzia duen edozein obra kopia dezake, erabilera pribaturako baldin bada”. Halaber, kopiaren egileak, “hura komertzializatzen duenean soilik egingo du arau-hauste zibila”. Beraz, fiskaltzaren arabera, erabiltzaileek Internetetik deskargatutako artxiboak irabazi asmorik gabe trukatzen dituztenean, ez dira legea urratzen ari. (Azken paragrafo hau Sareko Argiatik hartuta) Baten batek hori egiaztatu nahi badu, Estatuko Fiskaltzak argitaratutako zirkularra (PDF) irakur dezala.

Pop-Up, birusak… Zer da hori? Software askea zer den aipatu ere ez. Nire Ubuntu antibirusik gabe dabil eta ez dut inongo arazorik izan eta nire Firefox-en leihatila madarikatu horiek ez dira inon agertzen. Arazoa ez da Internet, erabiltzen duzuen software pribatiboa, baizik. Gomendioetan ez legoke gaizki software askearen aldeko aipamen bat, ezta?

Baina ni, irakasle naizen aldetik, oso kezkatuta gelditu naiz dokumentu honen atzean Euskal Eskola Publikoko Guraso Elkarteen Konfederazioa eta Eusko Jaurlaritzaren Hezkuntza, Unibertsitate eta Ikerketa Saila daudela ikustean. Guraso horiek sinestarazi nahi al digute Eskola Publikako guraso gehienek Interneten arriskuak besterik ez dituztela ikusten? Akaso informazioa eskuratu, ezagutza sortu eta partekatu, lan kolaboratzailea burutu, komunikazioa areagotu, gizartean eragin, gazte sortzaile, kritiko eta parte-hartzaileak lortzeko duen ahalmenaz ez dira jabetzen? Ziur nago guraso gehienek aukera horiek ere ikusten dituztela eta horretarako inongo laguntzarik ez zaie ematen, alderantziz, intoxikatu besterik ez dituzte egiten. Eta Hezkuntza Sailak zer dio? Bat al datoz horrelako dokumentu partzial hau eta Hezkuntza Sailak askotan aipatzen dituen Interneten balore hezitzaileak? Zergatik ez da gida bat ekoizten gure gazteek Internetek eskaintzen dituen abantailaz jabetu eta etekina ateratzen ikas dezaten? Zergatik lotzen da Internet arriskuarekin eta ez abantailekin edo hezkuntzarekin? Edo, hobeto, arriskuak aipatuz (gezurrik ez) eta prebentzio neurriak proposatuz, zergatik ez gida bat Internetek eskaintzen dizkigun aukera zoragarriak aipatuz?

Nik uste dut Interneti buruz horrelako gauza txarrak besterik aipatzen ez direnean, sinesgarritasun guztia galtzeaz gain, botere faktikoek kontrola galtzeari dioten beldurra agerian uzten dutela, baina borroka hori badakite galduta dutela. Horrelako dokumentuak irakurtzen ditudanean, bere garaian, emakume sufragisten kontra esandakoa datorkit burura.

Zorionez, egun berean, Sustatuk Elgoibarko IMHkoek argitaratutako Interneten informazioa bilatzeko eta sindikatzeko teknikak eta Oinarrizko Segurtasuna Interneten bi gida bikain horien berri eman digu. Nik uste dut propio egin dutela aurreko albistea konpentsatzeko. Horiek bai informazio fidagarriak eta interesgarriak. Ea Hezkuntza Sailakoek eta EHIGEkoek gida horiek irakurtzen dituzten eta hurrengo baterako beste era bateko gida bat argitaratzen duten. Euskaltelekoentzat, gauza bat bakarrik: hobe duzue horrelakoak saihesten indar gehiago jartzea, zuen bezeroon dirua xahutzen, mamu faltsuak zabaltzea baino.